Wybór czworonoga powinien być jak najbardziej przemyślaną decyzją. Jest poważne zobowiązanie sięgające nawet do kilkunastu lat. Zakup psa, ani też żadnego innego zwierzaka nie może zostać podyktowany przypływem chęci, euforii czy też impulsu. Stojąc przed takową decyzją należy już na tym etapie dokładnie ją ukierunkować czy zależy nam na konkretnej rasie. Jeśli odpowiedź brzmi może warto wziąć pod uwagę psiaka pochodzącego ze schroniska w typie danej rasy, który zostanie równie oddanym przyjacielem.
Jaka rasa i dla kogo?
Jeśli zatem decydujemy się na psa rasowego, trzeba w następnej kolejności zastanowić się do jakiej rasy będzie należał nasz przyszły pupil. Aby trafnie wybrać przedstawiciela danej rasy trzeba odpowiedzieć sobie na pytania odnośnie trybu życia czy stałego planu dnia. Dla osób aktywnych i z wysokim temperamentem nada się pies z rasy aktywnej czy nawet sportowej. Natomiast dla domatora, bądź osoby spędzającej co najmniej osiem godzin w etatowej pracy oraz o spokojnym charakterze – pies spokojny o kanapowych predyspozycjach. Tu jednak trzeba uważać, ponieważ nawet york, czy chihuahua z natury spokojny piesek może wyczuć, że ich właściciel jest chwiejny emocjonalnie i wziąć go w rozum! Jeśli ktoś nastawiony jest na spokojnego, lecz za razem aktywnego psa z pozytywnym nastawieniem do ludzi oraz lubiącego kąpiele wodne trafnym i słusznym wyborem będzie labrador.
Nie tak szybko!
Jeśli każdemu przyszłemu właścicielowi szczenięcia tejże rasy wydaje się, że są one takie milutkie, bezproblemowe i łatwe do ułożenia, jest on w największym błędzie, jakim tylko może być. Psy tej rasy wykazują nieposkromioną chęć uszczęśliwiania właścicieli swoją posługą, ale w chwili zawahania kiedy nie są oni w stanie być przywódcą stada chętnie i równie szybko przejmują ów zadanie. Uwaga, iż łatwo jest nie zauważyć pierwszych przejawów dominacji.
Labrador razy kilka
To, że hodowla labradorów jest trudna nie znaczy że jest to misja nie do wykonania. Do psów tej rasy potrzeba silnego i brnącego przed siebie charakteru, lecz nie agresywnego. Bowiem trzeba wziąć pod uwagę fakt iż zachowanie psa jest zwierciadłem naszego i nieskazitelnym odbiciem naszej wewnętrznej energii. Wnioski więc są takie, że jeśli nasz pies robi coś nie tak, nie jest to bezpośrednią winą, a raczej efektem naszego błędnego nastawienia do sytuacji. Naprawę zatem należy zacząć od samego siebie.
